Czekali na pociąg ewakuacyjny.

Dzisiaj był dobry dzień. Ciepły, spokojny, przepełniony wiosennym słońcem. Czułam się bezpiecznie (na tyle, na ile było to możliwe w świetle tego, że w moim kraju trwała wojna). Dziś, 8. kwietnia, Rosjanie zbombardowali dworzec kolejowy w Kramatorsku, kiedy to tłum cywilów czekał na pociąg ewakuacyjny. Co najmniej 30 z nich nie żyje, w tym 2 dzieci. Blisko 300 osób zostało rannych. I oto dobry dzień przestał być dobry. Codziennie myślę sobie, że nie może być gorzej. Ale wiem, że jestem w błędzie. Z czasem robi się coraz gorzej. I nie nazywajcie tego „trudną sytuacją” czy „kryzysem ukraińskim”. To ludobójstwo. To wojna. Ukraińcy giną każdego dnia, walcząc o swoją wolność i prawo do istnienia jako niepodległy kraj. Jeśli Ukraina upadnie, każdy z krajów europejskich może być następny. Potraktujcie te słowa bardzo serio. Nie ma sensu dodawać nic więcej. Okaż wsparcie, dziel się rzetelnymi informacjami. Wierzę, że miłość i pokój zawsze ostatecznie zwyciężają.