Plakat uważam za swój podstawowy język wyrazu, nieraz stawał się więc moją spontaniczną odpowiedzią na wiele wydarzeń, zazwyczaj tych wstrząsających, jak podczas Strajków Kobiet lub podczas eskalacji przemocy policji wobec protestujących aktywistek i aktywistów latem 2020 roku. Zmanipulowany przez propagandę, której nie umiemy sobie wyobrazić i zastraszany naród rosyjski jest dla mnie pewną poboczną ofiarą wojny i bezpośrednią ofiarą systemu, w którym żyje, dlatego nigdy nie umieściłabym w centrum swojego plakatu flagi, bo ona reprezentuje dla mnie naród. A przemoc i zło reprezentuje dla mnie Putin i jego sprzymierzeńcy. To co myślałam obserwując przemoc i niesprawiedliwość wobec ukraińców było dla mnie po prostu czystym złem.