W ciągu trzech miesięcy wojny wykształciło się wiele nawyków. Jednak najważniejsze jest to, aby żal i żałoba nie stały się nawykiem. Widok ginących ludzi, który staje się codziennością, nie jest czymś normalnym. Zniszczone miasta nie są czymś normalnym. Całe masy ludzi pogrążonych w bólu nie są czymś normalnym. To doświadczenie jest niezwykle bolesne, przyprawia wręcz o mdłości, ale w żadnym wypadku nie jest to coś, z czym powinniśmy się oswoić, do czego powinniśmy przywyknąć.